Patrice Riemens on Mon, 2 Jan 2017 17:17:02 +0100 (CET)


[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]

[Nettime-nl] Ippolita Collectief: Internet: De democratische Illusie (II.11)


OK, daar gaan we dan maar weer! ...



Ippolita Collectief
Internet: De Democratische Illusie.

Hoofdstuk II


(Voor) Een historische en geo-politieke benadering.

Waar vindt de democratie plaats? Waar bevindt zij zich? Waarom zien wij een verplaatsing van de macht- (en van de uitbuiting-) centra vanwege (nieuwe) technologische vereisten? En ook het omgekeerde? Dit zijn vragen die alleen door middel van een historische en geo-politieke benadering beantwoord kunnen worden.
De Goden in de Cloud en op de Aarde de slaven

De eenvoud van de handeling die ons in staat stelt toegang te krijgen tot de augmented reality, de indruk van onmiddelijkheid [*] die daarvan uitgaat, alsmede de wolken aan data zijn louter de oppervlakte van een wereld waarvan de (gemiddelde) 'netizen' geen besef heeft - of wil hebben. Het op het eerste gezicht onschuldige idee om de kennis 'daar boven' op te slaan om er ten alle tijden en zonder beperkingen van te kunnen genieten stoelt op een 'informationalistische' vooronderstelling. Helaas, (maar jammer): informatie bestaat niet (als zodanig), of hooguit als meta-categorie die het mogelijk maakt om de hele complexiteit van informationele interacties aan het zicht te onttrekken.
(Maar) waar bestaat informatie uit? (uit welke substantie?). Hoe 
onstoffelijk en nevelig zij ook mag lijken, de digitale informatie heeft 
voor haar bestaan zware hard-disks nodig, die uit grondstoffen zoals 
metaal, siliciumzand en 'rare earth' gefabriceerd zijn. Tel daarbij op 
de technische kennis en de industrie die nodig zijn om de 'pipes' te 
installeren waarlangs informatie geleid wordt, alsook de energie  
(fossiele brandstoffen, atoom-, zon- wind-, etc energie) die nodig is om 
deze circulatie mogelijk te maken, en de extreem complexe 
decoderings-systemen die ervoor zorgen dat de informatie in bevattelijke 
vorm bij haar bestemming aankomt: de wereld van het digitale is niet 
onstoffelijk maar wel degelijk materieel.
In het tijdperk van onbeperkt SMSen mag het nu volgend voorbeeld wat 
gedateerd lijken, het blijft niettemin zijn geldigheid helemaal 
behouden. Weten wij nog, jaren geleden, toen wij beltegoed kochten voor 
onze mobiele telefoon, dat onze provider ons 100 gratis SMSen aanbod, te 
versturen binnen 12 uur na aankoop van de top-up? Zaak was dan deze 
goede deal niet te missen en dadelijk, voor niets, aan het communiceren 
te slaan. Dit mechanisme is even potent als pervers! Het maakt dat wij 
ons schuldig voelen, dieven van onze portemonnee, als we geen gebruik 
maken van alle mogelijkheden om gratis te communiceren. (Want) wat het 
turbo-capitalisme wil is overvloed, het doorbreken van alle beperkingen, 
die ze als een vorm van onmacht waarneemt.
De iele lichtheid van de bit gaat samen met het grof gewicht van de 
data-centers die zich nu 'n beetje overal ter wereld bevinden - zij het 
met een voorkeur voor gematigde tot koude zones, zodat de machines niet 
te snel oververhit raken. Ijsland is zodoende, dankzij zijn weelde aan 
geothermische en hydro-elektrische energiebronnen, alsmede de daar 
heersende lage temperaturen, het walhalla geworden voor monsterlijk 
grote data opslag centra. Industriele hangars zijn het, tot de nok 
gevuld met aan elkaar geconnecteerde hard-drives. Deze 'harde' pijlers 
van de 'total recall' verbruiken niet voor te stellen hoeveelheden 
stroom. In de V.S. staan zij voor 3% van de totale energie consumptie. 
Ziedaar het 'lichaam' van de digitale democratie! De impact op het 
milieu is nu al vernietigend; de toename van 'Cloud computing' gaat deze 
situatie alleen nog maar erger maken. Om ons in staat te stellen toegang 
te krijgen tot onze online profiel - zodat we kunnen vaststellen dat wij 
nog steeds 'bestaan' - moet wel ergens een computer aan staan, plus de 
onze, plus alle computers die onze online 'parkoers' mogelijk maken. En 
dan hebben wij het nog niet gehad over alle duizenden kabels die nodig 
zijn om ons met onze digitale alter ego te verbinden.
Vanuit een economisch standpunt gezien zouden, zonder de Chinese 
fabrieken die goedkoop produkten aanleveren, de Amerikaanse hi-tech 
bedrijven nooit zoveel winst maken. Zouden onze i-Pads, i-Phones en 
andere i-Dinges in het Westen gefabriceerd worden, en niet in Shenzhen 
(stad dichtbij Hong Kong. Dertig jaar geleden nog een kleine 
vissersdorp, nu een megalopool van meer dan 12 miljoen inwoners), dan 
zouden ze een boel meer kosten dan ze nu doen. De arbeidsomstandigheden 
van de werkers die deze fraaie, begerenswaardige gebruiksvoorwerpen 
maken zijn (vaak) ronduit mensonterend te noemen. De management 
praktijken die in die bedrijven heersen zouden in het Westen volstrekt 
ondenkbaar zijn [**]. Het 21e eeuw kapitalisme heeft de slavernij en 
half-slavernij afhankelijkheidsverhoudingen geenszins doen verdwijnen, 
het heeft ze alleen maar aan andere vormen van dependentie geintegreerd. 
Het Web 2.0 doet exact het zelfde.




...........
[*] Wat mijn favoriete Franse filosoof, Paul Virilio, 'de onmiddelijkheid van de instantaneiteit' noemde.
[**] Wacht maar! (-vertaler)
















______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).